صدای من از ته دنیا

یک زن می‌نویسد

صدای من از ته دنیا

یک زن می‌نویسد

پوست بدنم خیلی‌ سوخته، آفتاب تابستون‌های سیدنی خیلی‌ داغ و پر انرژیه، با اینکه خدا رو شکر امسال اصلا تابستون گرمی‌ نداشتیم اما حس می‌کنم کلی‌ کک مک اضافه شده به پوست دست و پام، دیگه اون آدم سفید و بلوری سابق نیستم، دیروز صبح قبل از اینکه از خونه بیام بیرون، همین‌جور که داشتم جلوی آینه موهام رو می‌بستم و آماده میشدم، دیدم‌ای دل غافل تاریخ مصرف ضدّ آفتابم چند روزیه که گذشته، تا حالا ۲ تا داروخانه سر زدم اما اون برندی که من می‌خوام رو ندارن و گویا در کل استرلیا هم پیدا نمی‌شه، اومدم آنلاین سفارش بدم که از انگلیس واسم بفرستن دیدم  هی وای من واسه یه ضدّ آفتاب ۱۵ پوندی می‌خواد ۴۰ پوند از حسابم کنه بابت پول پستش، دیگه بی‌خیالش شدم ، آخه هر چی‌ دو دو تا چار تا کردم دیدم اصلا نمیصرفه، اگه قراره ۴۰ پوند پول بدم معادلش که می‌شه ۸۰ دلار رو بر میدارم میرم اینجا یه چیز خفن می‌خرم، تازه لذت خرید کردن هم می‌برم، والا به خدا. تابستون تمام شد من تازه یادم افتادSPF ضدّ آفتابم رو زیاد کنم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد